|
In het begin ging de ontwikkeling erg snel, alsof hij zich er geen tijd voor gunde.
Lopen kon hij al met 10-11 maanden. Rende altijd min of meer, en viel daardoor vaak. Was vanaf 1 jaar al extreem druk, watervlug
en erg onrustig.
Rond een jaar begon hij met praten en begon met "mama". Van 1 1/2 - 2 jaar kreeg hij vaak oorontstekingen en hoorde daardoor
slecht. De taalontwikkeling stagneerde toen. Ik kan me herinneren dat hij een hele foute tongval kreeg. Dit leidde tot veel
onbegrip en strijd tussen mij en mijn kind. Via de kinderarts kon hij snel naar de logopedie.
Wesley was met 2 jaar voor dag en nacht zindelijk, maar als hij iets onder de leden had ging het nogal eens mis.
Het eten ging als baby en peuter gelukkig wel goed. Maar het slapen is altijd een ramp geweest thuis. Als baby sliep hij wel
snel door de nachtvoeding heen..maar overdag met de middagslaapjes, was hij altijd vreselijk aan het huilen. Na een half jaar
t/m een jaar kon hij het wel tot 23.00 uur volhouden voor hij in slaap viel.
|
Van 3 tot 5 jaar... |
Wesley was meestal een leuke en vrolijke peuter, die snel contacten maakte en (te)gemakkelijk en enthousiast mee kon gaan.
Het leek me prettig om overdag een paar uur te kunnen gaan werken en zo uit de sleur te kunnen breken. Want hoe lief hij ook
kon zijn...het bleef een zorgenkindje, die de boel op zijn kop kon zetten als hij even zijn zinnetje niet kreeg. Zo gezegd, zo gedaan. ik ging drie uur per dag voor de thuiszorg werken de Wesley ging naar een kleuterdagverblijf toe. Over het algemeen
leek dat goed te gaan. Natuurlijk zag ik wel dat hij huilde als ik wegging, maar die keren dat ik (in tranen) terug ging om
te kijken, was hij alweer fijn aan het spelen. De leiding zei weleens dat hij zo druk was, maar ach...dat was niets nieuws
voor mij. Tot ze op een dag (hij was toen nog geen 4 jaar)vertelde dat het ze beter leek als ik hem aanmelde bij het MKD (medisch
kleuter dagverblijf) in de buurt. Natuurlijk is dat niet geweldig op zo'n moment maar...toch was ik blij met enige erkenning
in zijn gedrag. Zelf liep ik er ook vaak tegenaan. Maar als ik dan klaagde bij de huisarts of Riagg dan vertelde ze me dat
het erbij hoorde en dat ik een overbezorgde moeder was.
Maar goed, als ik het er mee eens was wilde ze graag de aanvraag voor mij doen. Want dan zou het sneller gaan. |
DE BASISSCHOOL:
In het begin van het schooljaar ging het aardig zoals ze zeiden. Maar later gingen er toch moeders klagen, (over bijten en ander agresief gedrag) en ook de leerkrachten gaven toe dat het wel moeilijk was met Wesley in de klas. Ik kan over dit onderwerp heeel lang of heel kort schrijven, dus kies ik maar voor de korte versie. Want alleen van het eraan terug denken word ik al moe. Het komt erop neer dat Wesley al snel last kreeg van een terugval, maar dat de school het eerst zelf heeft geprobeerd recht te trekken. Het begon met apart zetten in de klas om zo de prikkels zoveel mogelijk te beperken. Hopende dat hij een taakje zou afmaken. Zelfs een op een aandacht hebben ze geprobeerd met een stagiere of zelfs een kind uit groep 8 als het erg druk was. Zat er niemend naast hem om op hem te letten kwam er niets van terecht. Tot het moment kwam dat Wesley in groep 6-7 of 8 zijn werkjes maar moest maken zodat de klas weer tot rust kon komen. Alle aandacht slokte hij in zijn eentje op. Het escaleerde toen Wesley in zijn eigen klasje niet snel genoeg de aandacht kreeg van zijn juf en dreigde om een meisje haar ogen uit te steken met de prikpen die hij vast had op dat moment. Die middag moest ik bij de directeur komen voor een gesprek, waarin hij vroeg of ik a.u.b. Wesley voortaan thuis wilde houden. Natuurlijk zouden ze leerboekjes ed meegeven, en tips geven.
Ik heb toen onbetaald verlof aangevraagd bij mijn werkgever, en de leerplicht ingeschakeld. In die tijd heb ik hem zelf leren lezen en schrijven. Hij is toen bijna een half jaar thuis geweest.
Ook ben ik in deze periode zelf naar een arts gegaan en om ritalin gevraagd, de adhd diagnose was al op het MKD gesteld.
|  |
 |
|
Leuke herinneringen uit deze periode's |
Op het kleuterdagverblijf okt. 1992
Toen de leidster de kinderen aan het verschonen was, was Wesley de wc ingekropen. De borstel die boven op de wc stond was
dan ook snel gevonden. De hele wc had hij nat gemaakt, en toen de leidster binnen kwam moest zij er ook aan geloven. Wat heb
ik toen gelachen toen ik het hoorde. haha |
|
Toen je nog op de pot zat, kwam ik (na me verslapen te hebben) wat later dan ik normaal deed je kamer op. Hemel wat schrok
ik...je had allebei je behoeftes gedaan op je pot. Maar die op het zijl (uit verveling denk ik) omgegooid, en er een glijbaan
van gemaakt. Ik weet nog dat ik snel de deur weer dicht had gedaan met de hoop dat ik nog sliep....maar helaas het was echt
waar. haha
Ferrari..
Toen je voor het eerst in Autotron was, wilde je natuurlijk ook in de Ferrari rijden. Nou was dat even een tegenvaller voor jou. Ik zie je nog stampen op dat pendaal..HARDER, HARDER..riep je steeds. Toen je klaar was en ik vroeg hoe je het had gevonden zei je dat het maar een stomme Ferrari was..hij was niet echt :-)
Als je ergens op wilt reageren
kan dat via het forum.
Naar het Dagboek
|
 |  |
|
