|
11 juli
Voordat Wesley vandaag thuiskwam, kreeg ik van de leiding een telefoontje.
Eigenlijk moest Wesley het me vertellen maar omdat hij wel vaker thuis zegt dat alles goed is gegaan, belde ze even op om me vast op de hoogte te stellen.
Wesley is in de leefgroep bij een wandelclub. En met die wandelclub waren ze van de week naar Bobbyaanland geweest. Daarvoor had hij van de groep e4.- gekregen, en van de wandelclub ook nog eens e5.- gehad. Van die e9.- mocht hij kopen wat hij wilde. Na een hele goede en leuke dag gehad te hebben, kwam hij terug met veel snoep én nog eens 2 zonnebrillen. Zowel de leiding van de wandelclub alswel de leiding van de groep vonden dit wel erg veel voor dat geld. Na op de groep aan de tand gevoeld te zijn bekende hij dat hij een zonnebril had weggenomen. Tja dan sta je daar....de leiding zei al...dat als zoiets in het dorp gebeurde dan konden ze met hem terug gaan naar de winkel.
In dit geval was dat niet mogelijk. Vreselijk vind ik dit! Het ging zo goed met hem de laatste tijd. Ik had dit echt niet meer verwacht. Ik dacht meteen komt dit ooit nog wel goed? Je gaat meteen weer zo twijfelen hè? In ieder geval moet hij van de groep de helft van die bril terug betalen en al zijn vrijheden worden weer ingetrokken. Tot ze hem weer vertrouwen. Ik heb hem laten weten dat dit voor thuis ook weer consequenties heeft. Ook geen vrijheden in de vakantie en in winkels aan mijn zijde. Ik hoop maar dat dit snel goed gaat komen en dat het tot hem door gaat dringen. Anders zou alles voor niets zijn. En daar doe ik het niet voor.
20 juli
Dit weekend is weer goed gegaan. Gisteren was mijn oudste broer jarig en heeft Wesley lekker voor op het plein mogen spelen. Daar had hij natuurlijk wel mazzel bij..want eigelijk hoorde dit ook bij het inleveren van zijn vrijheden.
Ook had hij zijn rapport bij zich en dat was gelukkig een heel goed rapport. Hij had geld gekregen van de familie, en mag hiervoor als hij weer thuis komt iets uitzoeken in de speelgoed winkel. Onder toezicht uiteraard.
29 juli
Gisteren hadden we een hele fijne dag moet ik zeggen. 's-ochtens hebben de kinderen fijn met de lego gespeeld. En 's middags zijn we naar de speelgoedwinkel geweest want ze mochten van hun rapportgeld zelf iets uitzoeken. Echt gezellig dus. Wesley had al vele dingen in zijn vingers gehad maar..uiteindelijk toch gekozen voor drie playstation spellen. De jongste kocht een doos lego een boekje en ook een playstation spel. De playstation spellen mochten alleen de volgende dag maar geruild worden. Echt de hele dag zijn ze zoet geweest, de een met de lego en Wesley is bijna niet meer van zijn kamer afgekomen door de playstation.
Vanochtend vroeg ik nog aan alle twee of de spelen goed waren en bevielen. Na een volmondig JA heb ik de bonnetjes dus weggegooid. 's middags zou ik visite krijgen van een vriendin met haar zoontje, een vriendje van de jongste. En daarna zouden we naar de kapper gaan. Alles ging goed toen de visite hier was. Natuurlijk was Wesley wel drukker geworden maar toch...ze speelde leuk met zijn drieën, zowel met de lego als met de playstation. Maar vlak voordat we wilden aanlopen met zijn allen. Zegt Wesley me dat hij de spellen wil gaan ruilen omdat ze toch te moeilijk zijn. Ik knapte ergens toen. Ik dacht Nee hè niet nu. Ik vertelde dat hij te laat was...bonnen weg had gegooid..en dat hij dat vanmorgen had moeten zeggen. Nu had ik de bonnen er wel uit kunnen nemen maar het ging me om het principe. Hij had een keuze gemaakt en ik had het nog nagevraagd. Ik wilde me niet laten dwingen door hem, zeker niet omdat ik nog visite had. Dit liep natuurlijk weer uit in grijnzen van twee kanten een hoop tranen die niet hielpen. Maar des al niet te min...samen toch flink over de zeik, puur omdat hij weer eens wat in zijn hoofd had en ik maar weer moest vliegen om zijn zin te geven. Nou misschien klinkt dit raar, maar ik ben er trots op dat ik hem zijn zin niet heb gegeven. Zo ben ik iets te vaak in de fout gegaan. Achteraf nadat we van de kapper afkwamen vertelde hij me nog dat hij het had willen ruilen omdat hij toch maar liever de soldaatjes had gehad. Lekker eerst veel spelen met die spellen en het dan gaan ruilen voor wat anders. Ik was opgelucht in mijn besluit. Maar meteen ook vreselijk moe en down. En dat ben ik de hele dag en avond ook gebleven tot een uurtje geleden. Ik kan alleen maar wensen dat het morgen en de dag daarna en daarna enz. beter gaat. Het is vakantie...ik wil geen ruzie meer Pfffff.
|
