Kinderzorgen

Home

December 03

ma 1 dec.
 
Vandaag heb ik een gesprek gehad over een WIW-baan. Maar we moetten wel opschieten want die willen ze in 2004 stoppen. Dus kunnen er alleen dit jaar nog mensen voor worden aangenomen. Maar het gesprekje ging goed en ik heb dan ook best goede hoop. Het zou leuk zijn als het zou lukken. Op deze manier heb ik meer kans in een regulire baan en ik doe zo een hoop werkervaring op. Als de papieren in orde zijn en ik officieel ben aangenomen laat ik het zeker weten.
Ook is vandaag de dag dat Wesley naar de psychiater moet om de medicijnen eventueel af te stemmen. Ik hoop dat ik snel iets hoor want ik ben erg benieuwd hierna.
 
 
di. 2 dec.
 
Nog even een berichtje van mij.
Vandaag heeft de school van Wesley opgebeld. Ik had hierom gevraagd omdat ik niet in staat ben even op en neer te komen voor het rapport gesprek. Daarvoor is het zoiezo te ver en ik kon toch niet omdat ik die dag een afspraak heb staan. Maar daarover zeg ik straks meer. Nu eerst het telefoontje van school. Hij heeft een juf en een meester. En de juf belde me op.
Nou ik moet zeggen dat ze erg te spreken was over Wesley. Erg leuk om te horen allemaal. Hij kan goed meekomen in de AUTI-klas waar hij nu zit. En zoals het er nu uit ziet kan hij straks gewoon door naar het VO, ook in een autiklas. Ze vond het een erg vriendelijk en "altijd vrolijk" kind. Die altijd blij is haar te zien en om een knuffel komt. Ze vertelde wel dat hij soms erg suf in de banken zat maar dat hij dan toch (tot verbazing van..) alle stof in zich op heeft genomen. Ik vertelde haar dat ze gisteren een gesprek bij de psychiater hadden over de medicijnen en ze was hier nog niet van op de hoogte. Trouwens over de uitslag heb ik nog niets vernomen.
Nu even een ander onderwerp....Op 17 dec. a.s. moet ik zelf naar een psychiater. Vandaar dat ik ook niet naar het rapportgesprek kan.
De reden is dat ik met regelmaat van de klok ook nogal een in de knoop kan zitten. In okt bij het vallen van de blaadjes begon dit weer te spelen. Ik kan me dan zo slecht concentreren dat ik zelfs mijn leeftijd vergeet bij wijze van spreken. De simpelste dingen vergeet ik dan. Daar word ik dan weer down en prikkelbaar van en neem dat mezelf weer kwalijk en zo kom je in een negatief cirkeltje waar ik eigenlijk niet wil zijn. Nu heb ik al van jongs af aan problemen met concentreren enzo, maar het lijkt wel of dit steeds erger wordt. Mijn moeder roept ook al jaren, dat als er vroeger ADHD bekend was geweest ik voor in de rij gestaan zou hebben. Volgens haar zou mijn vader het ook gehad hebben. Ik heb hier altijd weinig aandacht aan besteed. Waarom ook, het ging toch goed? Maar omdat ik nu steeds vaker met dingen vastloop ben ik gaan tweifelen. Op internet ging ik voorzichtig de checklist van dr. Amen doen. ( http://www.lilith.demon.nl/div/checklist-add.html ) En kwam uit op een score van 32. Toen ben ik eens heel goed gaan nadenken en bedacht dat het niet eerlijk zou zijn, dat als Wesley thuis zou komen wonen.... Na heel lang uitwonend geweest te zijn omdat hij met zijn gedrag om moest leren gaan....Ik dan mijn hoofd maar in het zand moest steken. Dussss, heb ik een afspraak bij de huisarts gemaakt en die verwees me door voor een diagnose. En na de gesprekken donderdag 17 dec. zullen we meer weten. Want mocht het nu zo zijn dat ik het ook heb, dan heb ik ook nog zat te leren vrees ik. We wachten maar af. Misschien zijn het de blaadjes wel....wie weet.

zo 14 dec.
 
Om eerst even op de vorige berichtjes terug te komen..
Met de baan ben ik afgelopen dinsdag begonnen. Dus die is er zover gelukkig door. Hoe het nu verder gaat lopen met die W.I.W. banen is me nog niet helemaal duidelijk. Maar we zijn al uitgenodigd om naar een bijeenkomst te komen voor uitleg hierover. Nog even afwachten dus, hoe en wat.
Ook kreeg ik van de week een brief van de psyg. dat de afspraak verzet is.
De nieuwe datum is nu 6 januari.
Verder is Wesley dit weekend thuis geweest. Hij was gelukkig weer vrolijk en je kan merken dat hij beter in zijn vel komt te zitten.
Helaas was ik zelf vrijdag avond ziek geworden, buikgriep ofzo. Vandaag ging het al weer een stuk beter. Maar wat nu zo leuk is.. omdat ik het zaterdag niet kon opbrengen om boodschappen te gaan doen, (door de regen en op de fiets) zo beroerd als ik was. Ging ik rondbellen of er iemand was die het hoog nodige hier kon brengen. Maar ja, ik kreeg niemand te pakken. Zul je meemaken op zo'n moment he? Toen kwam Wesley ineens naar me toe en vertelde me dat hij wel wilde gaan. LIEF HE? Ik voelde me zo schuldig en zei hem dat het regende en waaide. En dat ik maandag anders zelf wel zou gaan.
Maar hij wilde het echt heel graag voor me doen. En het slechte weer vond hij niet erg. Hij vertelde dat hij graag iets goeds voor me wilde doen. Zooo lief gewoon. Nou hij ging en alles was goed gegaan. Ik had hem nog gezegd dat hij ook maar lekkere koekjes mee moest nemen voor hem en zijn broertje. Maar door het zorgen voor de belangrijke boodschappen, was hij zijn eigen koekjes vergeten. Gelukkig had ik nog genoeg zoet spul in huis van de sint, maar toch...ik vond het erg sneu voor hem. Je had het koppie moeten zien van hem toen ik zei wat hij was vergeten.
's Avond waren we lekker onder een dekentje, op de bank gekropen met een kop thee en wat lekkers. En hebben we de film "ARMAGEDDON" gekeken met Bruce Willis in de hoofdrol. Op het eind van de film zaten we alle twee te snikken. Gelukkig konden we er samen om lachen. hahaha.
 

23 dec.

glkerstw5.gif

kerstwenssite.gif